Mariusz Patyra ur. 21 listopada 1977 w Orzyszu.
Naukę gry na skrzypcach rozpoczął w wieku siedmiu lat.
Jego nauczycielami byli: Z. Ciucias, A. Hoffmann w Olsztynie, A. Cypryk-Chmielewska
J.Kucharski w Warszawie, K. Węgrzyn w Hanowerze i Maestro Salvatore Accardo w Cremonie.
W roku 2018 ukonczyl z wyroznieniem studia magisterskie na Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w
Bydgoszczy w klasie prof. Boleslawa Siarkiewicza.
Obecnie prowadzi klasę skrzypiec na Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy.
Jest pierwszym Polakiem, który wygrał „ Premio Nicolo Paganini” ( Genua 2001) i zdobył specjalną nagrodę za
najlepsze wykonanie Kaprysów Nicolo Paganiniego oraz kopię skrzypiec
„ Il Cannone” ( Armata), które należały do wielkiego wirtuoza.
Mariusz Patyra jest także laureatem Międzynarodowego Konkursu
Skrzypcowego J. Joachima w Hanowerze (1997) i finalistą
Międzynarodowego Konkursu Stradivariusa w Cremonie (1988).
Artysta zdobył 4 nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym
Carla Nielsena w Odense a także nagrodę specjalną Odense Sinfonie Orchester (2000)
W 2006 Mariusz Patyra zostal zwyciezca konkursu na stypendium
Japonskiej Fundacji Muzycznej J.E.S.C. oraz laureatem nagrody “Premio Pressenda 2006” (Alba/Wlochy).
Występował w Europie, Japonii, Stanach Zjednoczonych Ameryki i w
Ameryce Południowej. Koncertował m.in. z Royal Chamber Orchestra
Tokyo, Orchestra Fondazione Arturo Toscanini, Orchestra di Roma,
Orchestra Filarmonica Marchigiana, Polska Orkiestra Radiowa, Orkiestra
Kameralna Polskiego Radia „ Amadeusz”, Orkiestra Filharmonii Narodowej w
Warszawie, Orkiestra Sinfonia Varsovia.
Nagrywał dla Polskiego, Niemieckiego (NDR, WDR) i Włoskiego Radia (RAI TRE).
Nagrania plytowe:
Vivaldi: The Four Seasons, Lipinski Royal Fidelity, 2008
Paganini: Violin Concerto No 1, Saint Saens: Introduzione e Rondo Capriccioso,
Massenet: Meditation DUX, 2008
Wieniawski: Violin Concertos No 1 in f# minor & No 2 in d minor, DUX, 2008
Mariusz Patyra N°24, 2019 Toinen Music, 2019 Agora Muzyka
Mariusz Partyra gra na kopii skrzypiec „ Il Cannone”( Armata) 1742,
J.B. Erwin ( Dallas 2000), na kopii Guarneri del Gesu 1733, Ch. Erichson (
Hanower 2003) oraz na skrzypcach
Giulio Degani (Venezia 1914).
