https://fst.iai-tabah.ac.id/slot-dana/ https://teknik.stahnmpukuturan.ac.id/slot88/ http://diopeni.appdevel.cirebonkota.go.id/slot88/ http://sidara.appdevel.cirebonkota.go.id/slot123/

dr hab. Marcin Kopczyński, profesor uczelni

m.kopczynski@amfn.pl

Urodził się w 28 marca 1973 r. w Inowrocławiu. Ukończył z wyróżnieniem Państwową Szkołę Muzyczną w Inowrocławiu w klasie fortepianu i rogu. W 1998 r. otrzymał dyplom bydgoskiej Akademii Muzycznej z kompozycji (w klasie prof. F. Woźniaka, z wyróżnieniem) oraz z teorii muzyki. W 2010 r. uzyskał stopień doktora sztuki w specjalności kompozycja i teoria muzyki, a w 2018 r. – stopień doktora habilitowanego.
Obecnie profesor macierzystej uczelni. Dwukrotny stypendysta Ministra Kultury i Sztuki (1996,1997). W 1997 r. otrzymał Nagrodę Prezydenta Inowrocławia za utwór na orkiestrę kameralną Vivax (1996). W 2000 r. jego 8-głosowy motet In Te Domine speravi (1996) znalazł się w finale konkursu New London Choir Choral Composition Prize. W 2010, 2018 i 2023 r. otrzymał Nagrodę Rektora AM w Bydgoszczy, a w 2011 r. stypendium artystyczne Prezydenta Inowrocławia. W 2013 r. został laureatem Europejskiego Festiwalu Akademii Muzycznych w Warszawie (skomponował część Suity Narodów Europy, pisanej przez kompozytorów z 8 krajów). Otrzymał także Dyplom Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za szczególny wkład w rozwój szkolnictwa artystycznego (2013). Wyróżniany jako animator kultury przez Prezydenta Inowrocławia (1997, 2008, 2015, 2017, 2023). W 2017 został uhonorowany dyplomem „za wysoki kunszt artystyczny” na XXIX Międzynarodowym Festiwalu „Janwarskije Muzykalnyje Wiecziera” w Brześciu. W 2022 r. nagrodzony przez Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego „za wkład w rozwój życia muzycznego regionu”, w 2023 r. – odznaczony przez Ministra Kultury Brązowym Medalem Gloria Artis i wyróżniony Dyplomem dla najlepszego muzyka – Special Award The Best Musician na Międzynarodowym Konkursie Chorus Inside w Chorwacji. Sukcesy artystyczne osiągają także studenci kompozytora.
Jego I Koncert fortepianowy (1997) oraz Signals (finał I Symfonii) (2000) były prawykonane pod dyrekcją Zygmunta Rycherta i Jerzego Salwarowskiego w Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy, utwory chóralne In Te Domine speravi (1996) i Sanctus (2004) miały swoje prawykonania na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Sakralnej „Gaude Mater” w Częstochowie w 2004 i 2007 r. (Chór PR w Krakowie, dyr. Włodzimierz Siedlik; Schola Cantorum Gedanensis, dyr. Jan Łukaszewski), a utwór Tutti e soli (1998) nagrała dla Polskiego Radia Agnieszka Duczmal z Orkiestrą „Amadeus”. W 2006 r. Concerto da camera per chitarra e orchestra d’archi (2006) zostało po raz pierwszy wykonane przez świetnego, młodego gitarzystę Krzysztofa Meisingera. W 2008 r. utwór Radość jak muzyka (2007) został prawykonany przez Orkiestrę Filharmonii Lwowskiej w ramach III Spotkań Muzycznych Młodzieży Polskiej i Ukraińskiej we Lwowie i powtórnie wykonany w ramach III Międzynarodowych Spotkań Szkół Muzycznych w Warszawie. W 2012, 2013, 2017 i 2021 r. Kopczyński brał udział jako kompozytor i pianista w Międzynarodowym Forum Pianistycznym w Sanoku i Warszawie. Na Forum w 2013 r. kompozytor wystąpił z wykładem Polska muzyka współczesna w nauczaniu gry na fortepianie. W 2013 r. utwór Gaude Maria Virgo na sopran, mezzosopran, tenor i organy został prawykonany podczas Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Organowej i Kameralnej w Kamieniu Pomorskim. Utwory Kopczyńskiego były wielokrotnie prezentowane na koncertach towarzyszących międzynarodowym i ogólnopolskim sesjom naukowym w AM i na Uniwersytecie Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy.
Ponadto jego utwory i opracowania były wykonywane za granicą: w Niemczech, Hiszpanii, Chorwacji, Serbii, Bułgarii, na Węgrzech, Litwie, Białorusi, Ukrainie, w Arabii Saudyjskiej (Europe Month in Saudi Arabia 2016) oraz w wielu miastach Polski, m.in. w Warszawie (Konkurs Wokalny im. E. Kossowskiego w AM – 2005 i 2007, III Międzynarodowe Spotkania Szkół Muzycznych (2008), Europejski Festiwal Akademii Muzycznych (2013, 2019, 2021), Warszawskie Towarzystwo Muzyczne, Kościół św. Krzyża), Krakowie (AM, Galeria „Audialnia”), Gdańsku, Poznaniu i Wrocławiu (AM), Katowicach (Międzynarodowy Konkurs Wokalny Ars et Gloria w AM, Muzeum Archidiecezjalne), Łodzi (Sesja Musica Moderna), Szczecinie (Akademia Sztuki), Olsztynie (Filharmonia im. Feliksa Nowowiejskiego) i Rzeszowie (Filharmonia im. Artura Malawskiego), Bydgoszczy (Bydgoski Festiwal Muzyczny, AM, BWA, Filharmonia Pomorska), Inowrocławiu, Elblągu, Malborku, Toruniu (Dwór Artusa, Festiwal Nauki i Sztuki 2008 – Sala Mieszczańska w Ratuszu, Konkurs Kameralistyki Fortepianowej), Stalowej Woli (Konkurs im. J. Garści), 48. i 49. Festiwal Poznańska Wiosna Muzyczna (2019, 2020), IV Międzynarodowe Forum Altówkowe w Poznaniu, Festiwal Nowa Muzyka w Bydgoszczy (wszystkie edycje), 38. International Festival Chorus Inside Croatia w Rovinj (2019), 9. Międzynarodowy Festiwal i Konkurs Chóralny Canco Mediterrania w Lloret de Mar i Barcelonie (2019), ogólnopolski III Bydgoski Festiwal Fagotowy (2019), 46. Międzynarodowy Kongres Altowiolowy w Poznaniu (2019), V i VIII Festiwal Nowe Fale w Gdańsku, 14. Międzynarodowe Forum Kompozytorów w Poznaniu (2020), Fonie Lublina (2020), „Perspectives Higher Music Education in 21st Century” – Norwegia-Polska (2021).
W 2008 r. została wydana pierwsza płyta monograficzna z 11 utworami kompozytora – „Strumień myśli” /Acte Prealable AP0186/. W 2011 r. ukazał się drugi album – „One man, a few shadows” /Acte Prealable AP0216/, zawierający kolejne 11 kompozycji, m.in. nagrania Ingridy Gapovej, Krzysztofa Meisingera i Radosława Sobczaka. W tym samym roku na płycie ZKP-u „Musica Nova Pomorza i Kujaw” wydano kompozycję Echa na skrzypce i fortepian. W 2012 r. ukazała się trzecia monograficzna płyta „Prośba o skrzydła”, zawierająca 10 kompozycji w wykonaniu Małgorzaty Ratajczak – mezzosopran i kompozytora przy fortepianie. W 2017 r. zostały wydane kolejne albumy – monograficzny „Przymykam oczy” /AP0411/, CD z II Symfonią pod dyr. Michała Dworzyńskiego /SNAMUZB 1495/ oraz „Pieśni bydgoskich kompozytorów” /Miasto Bydgoszcz 2017/, w 2021 r. ukazała się płyta z utworem Czas jak sen pod dyr. Mariusza Kończala /Akolada ACD-21-121/. Do r. 2023 kompozycje Kopczyńskiego zostały utrwalone na 11 płytach CD.
Jako pianista Kopczyński bierze udział w wykonaniach swoich utworów (m.in. w 1999 r. wystąpił na koncercie polskiej muzyki współczesnej w Hochschule fur Musik und Theater w Hamburgu, wykonując I Sonatę (1995) oraz Panta Rhei (1998), w 2008 r. – grał podczas II Festiwalu Muzyki Polskiej w Gyor na Węgrzech; występował także w wielu polskich miastach). Umiejętności pianistyczne doskonalił pod kierunkiem prof. J. Drzewieckiego (w szkole średniej i podczas studiów), a także na kursie w Słupsku (u prof. K. Popowej – Zydroń i u prof. A. Tatarskiego).
Poza pracą na uczelni Kopczyński jest nauczycielem dyplomowanym i akompaniatorem w PSM w Inowrocławiu (wyróżniany dyplomami za akompaniament na konkursach) oraz organistą Parafii św. Jadwigi Królowej w tym mieście. Jest członkiem Związku Kompozytorów Polskich (od 2006 r.), wiceprezesem oddziału kujawsko-pomorskiego tego stowarzyszenia oraz prezesem Inowrocławskiego Towarzystwa Muzycznego PRO ARTE (od 2021 r.). Zajmuje się także organizowaniem koncertów, m.in. cyklicznych wieczorów kompozytorskich Musica Varia Est, koncertów Ino Classic i Uczniowie Miastu.

WAŻNIEJSZE UTWORY

na orkiestrę:
– Concha op. 10 (1997),
– Passacaglia op. 11 (1997),
– I Symfonia Elipsa op. 23 (2001-6),
– Efemeryda op. 52 (2009),
– II Symfonia Nie pytaj dokąd op. 74 (2016),
na orkiestrę smyczkową – Tutti e soli op. 14 (1998),
– Wstrząsy i drżenia op. 25 (2002) w wersji na orkiestrę smyczkową,
– Czas jak sen (2012) – wersja części I na orkiestrę smyczkową (2017) op. 58c,
– Sinfonietta op. 113 (2021-22)
– II Sinfonietta Kolory harmonii op. 126 (2023)

na instrument lub głos i orkiestrę:
– I Koncert fortepianowy op. 13 (1997) ,
– II Koncert fortepianowy op. 24 (2002),
– Concerto da camera per chitarra e orchestra d’archi op. 41 (2006)
– Scherzo na skrzypce i ork. smyczkową op. 41a – wersja III części Concerto op. 41 (2006),
– Radość jak muzyka na fortepian i orkiestrę kameralną op. 46 (2007, 2011),
– Czas jak sen (sł. L.Staff) op. 58 (2012) na mezzosopran, perkusję i orkiestrę smyczkową
– Dico ego opera mea Regi op. 69 (2015) – na sopran i orkiestrę smyczkową,
– Temblores del corazón op. 76 (2016) – na fortepian na 4 ręce i orkiestrę smyczkową,
– Przymykam oczy op. 68 (2014) – sł. L. Staff – wersja na baryton i orkiestrę smyczkową (2017)

na fortepian:
– Wariacje na t. Mozarta z Sonaty A-dur KV 331 op. 1 nr 2 (1993),
– 15 sonat – I op. 5 (1995), II op. 19 (1999), III op. 33 (2004), IV op. 49 (2008),
V op. 51 (2009-10), VI op. 65 – pamięci Franciszka Woźniaka (2013-14-17),
VII op. 82 – Ciemności kryją duszę – z wokalizą ad libitum (2017-18),
VIII op. 89 (2019), IX op. 92 (2019-20), X op. 96 – Passage (2020),
XI op. 101 – A była noc… – pamięci Tatiany Shebanovej (2020) ,
XII op. 105 – Con variazioni (2021),
XIII op. 115 – Trans-Piano Music (2022),
XIV op. 121 – Obrazy z pamięci (2022-23),
XV op. 124 – Spojrzenia w przeszłość (2023),
– Panta Rhei op. 15 (1998),
– Signals op. 16 (1999),
– Wstrząsy i drżenia op. 25a (2002) – wersja na fortepian,
– Lamento e Trionfo op. 28a (2003) – wersja na fortepian,
– W tajemniczym ogrodzie op. 31 (2004) – dla dzieci,
– Aż do końca…op. 37 (2005),
– Przestrzeń barw op. 42 (2006-7) – na fortepian,
– Czas jak sen op. 58b (2012) – wersja części I na fortepian,
– Preludium i Toccata op. 73 (2016),
– Sonatina op. 79 (2017, red. 2021),
– Lata płyną jak rzeka… op. 108 (2021) – kompozycja-improwizacja
– Żeglarze bez wiatru i wody op. 110 (2021) – kompozycja-improwizacja
– Odmęt bezkresu (do wiersza Sergiusza Wrotka) op.112 (2021) – kompozycja-improwizacja,
– Odgłosy świata op. 118 (2022) – kompozycja-improwizacja – wersja na fortepian
– II Sonatina op. 122 b (2023) – wersja Sonatiny na obój (flet) i fortepian
na 4 ręce – Muzyka radosna op. 3 nr 1(1994) dla dzieci,
– 5 Kolęd (1998) na 4 ręce dla dzieci
– Temblores del corazón – wersja na 4 ręce op. 76a (2016)
na 6 rąk – Hexa-Hir op. 3 nr 2 (1995),
inne solowe – Koloreska na gitarę op. 4 (1995),
– Solo de concours na fagot op. 81 (2017), wersja na flet op. 81a (2022)

utwory kameralne:
– Oddechy op. 2 (1993-4) na obój lub klarnet i fortepian
– Kwartet smyczkowy op. 6 (1996),
– Dłonie pełne szeptu na sopran i perkusję do sł. S. Owczarskiej op. 7 (1996),
– 2 sonaty skrzypcowe op. 12, 17 (1997, 1999 /rew. 2006/),
– Capriccio op. 18 (1999) na kontrabas i fortepian,
– Elizium op. 21 (2000) na wiolonczelę i fortepian,
– 3 x 3 op. 22 (2000, 2016 rew.) na 3 rogi,
– Wstrząsy i drżenia op. 25 (2002) w wersji na kwintet smyczkowy,
– Tempus fugit op. 26 (2003) na 2 perkusje, flet, obój, klarnet, róg i fortepian,
– Lamento e Trionfo op. 28 (2003) na trio fortepianowe,
– Jeden człowiek, wiele cieni op. 36 (2005) na altówkę i fortepian,
– Myśli moja płyń z aniołem op. 45 (2007) na gitarę i kwartet smyczkowy,
– Echa op. 54 (2010) na klarnet i harfę lub na skrzypce i fortepian,
– Capriccio polacco op. 61(a) (2013) na klarnet, kontrabas i fortepian (lub akordeon),
– Intermezzo op. 64 (2013) na altówkę i fortepian, wersja na skrzypce i fortepian (2017),
– Waves op. 67 (2014) na skrzypce (klarnet), akordeon i fortepian
– Ogniwo op. 70 (2015) na 2 fortepiany i 2 perkusje (na 70-lecie ZKP),
– Sceny leśne op. 75 (2016) na róg (lub klarnet) i fortepian,
– II Kwartet smyczkowy – Scherzo misterioso op. 78 (2017),
– Preludium, fantazja i toccata op. 80 (2017) na fortepian i perkusję (talerze, trójkąt, dzwonki, tom-tomy i bongosy),
– Gałązka bzu op. 83 (2017) – miniatura na flet i fortepian
z okazji Jubileuszu Prof. G. Pstrokońskiej –Nawratil
– Canzona op. 84 (2018) na 5 fagotów (lub 4 fg i cfg),
– Sonata na altówkę (lub wiolonczelę) i fortepian op. 85 (2018),
– Sonata na saksofon (lub flet) i fortepian op. 87 …słuchając morza i lasu… (2018),
– 3 Pieśni bez słów na altówkę i fortepian op. 88 (2018),
– Preludium Nisko słonko, nisko op. 90 (2019) na sopran, fortepian i kwartet smyczkowy
(I cz. II Suity Narodów Europy),
– Miniatura z okazji 40-lecia W. I AM w Bydgoszczy – na fortepian i perkusję op. 95 (2019)
– III Sonata skrzypcowa op. 99 (2020),
– IV Sonata skrzypcowa op. 100 (2020-21),
– Mazur ognisty op. 102 (2020) na fortepian i werble, tom-tomy, bongosy, talerze i trójkąt.
– Promienie we mgle op. 103 (2020) na klarnet, flet i fortepian (lub na skrzypce, altówkę (wiolonczelę) i fortepian),
– Krajobraz polski (II Sonata) op. 106 (2021) na altówkę i fortepian,
– Chant d’amour op. 109 (2021) na obój i fortepian,
– 3 Pieśni bez słów – II seria, na obój i fortepian op. 114 (2022),
– Odgłosy świata op. 118 (2022) na obój, fortepian (i perkusję),
– Sonatina na obój (flet) i fortepian op. 122 (a) (2023)

utwory chóralne:
– In Te Domine speravi op. 9 (1996) na chór 8-gł.,
– Agnus Dei op. 8 (1996) na chór żeński,
– Fatamorgana op. 20 (2000) na 4-gł. chór mieszany, sł. K. I. Gałczyński,
– Zwiastowanie op. 27 (2003) na 4-gł. chór mieszany, sł. L. Staff,
– Sanctus op. 34 – na 4-gł. chór mieszany (2004),
– Tota pulchra es Maria op. 35 na 4-gł. chór mieszany (2004),
– Msza – Kyrie, Sanctus, Agnus Dei /w j.polskim / na 4-gł. chór mieszany op. 32 (2004),
– Dolorosa na 4-gł. chór mieszany op. 38 (2005),
– Gaudeamus omnes in Domino na chór żeński op. 77 (2016),
– Ad Te levavi animam meam na 4-gł. chór mieszany op. 91 (2019)
– Prope est Dominus omnibus… na 4-gł. chór mieszany op. 93 (2019)
– Diffusa est gratia in labiis Tuis na chór żeński op. 94 (2019)
– Ave Maria na 4-gł. chór mieszany op. 97 (2020)
– A dziń dobry tymu domowi na 4-gł. chór mieszany op. 104 (2020)
– Magnificat – wersja na sopran, chór żeński i mieszany oraz fortepian (lub organy)
op. 111 a (2022),
– Exsultabit na 4-gł. chór mieszany op. 125 (2023)

utwory wokalne:
– Lacrimosa na sopran i fortepian op. 1 nr 1(1990),
– Agnus Dei na sopran i fortepian op. 8a (1996,2004),
– Zwiastowanie na sopran i fortepian op. 27a (2003) – sł. L. Staff,
– Noc letnia na sopran i fortepian op. 29 nr 1(2003) – sł. M. Jastrun,
– Italiam! Italiam! na sopran i fortepian op. 29 nr 2 (2003) – sł. C. K. Norwid,
– Dłonie pełne szeptu na sopran i fortepian op. 7a (1996/2003) – sł. S. Owczarska – cz.III i IV,
– Uwielbiam, Panie, Twe przebite ręce op. 30 (2004) – sł. L. Staff – pieśń pasyjna na sopran i fortepian lub organy (także wersja z chórem – op. 30a),
wersja na sopran, skrzypce i fortepian – op. 30b (2017)
– Sanctus na sopran i fortepian op. 34a (2004),
– Tota pulchra es Maria na sopran i fortepian op. 35a (2004),
– Dolorosa op. 38a (2005) na sopran(mezzosopran) i fortepian (lub organy),
– 2 pieśni do sł. S. Owczarskiej: na polanie soczystej , w zamroczeniu dnia na sopran i fortepian
op. 39 (2006),
– Felices sensus op. 40 (2006) – miniatura na sopran (mezzosopran) i chór (lub fortepian),
– Recordare, Virgo Mater Dei op. 44 (2007) na sopran i fortepian (lub organy),
– Regina mundi op. 48 (2008) na sopran i fortepian (lub organy),
– Tota formosa et suavis es op. 50 (2009) na sopran (mezzosopran) i fortepian (lub organy),
– Audi filia op. 53 (2010) na sopran (mezzosopran) i fortepian (lub organy),
– Więc można kochać op. 59 (2012) – sł. L. Staff – na sopran i fortepian,
– Wróżba op. 62 (2013) – sł. L. Staff – na sopran (lub mezzosopran) i fortepian,
– Fatamorgana op. 20a (2000,2013) – sł. K. I. Gałczyński – na sopran i fortepian,
– Lied vom Meer op. 63 (2013) – sł. R. M. Rilke – na sopran i fortepian,
– Omnipotens sempiterne Deus op. 66 (2014) – na sopran i fortepian
– Z okowów najmroczniejszej nocy op. 55 (2011) na mezzosopran (tenor) i fortepian,
– 2 pieśni do sł. L.Staffa: Prośba o skrzydła, Kłamstwo op. 56 (2011) na mezzosopran (tenor) i fortepian,
– Moc marzeń do sł. L.Staffa op. 57 (2011) na mezzosopran (tenor) i fortepian,
– Czas jak sen (sł. L.Staff) op. 58a (2012) w 3 częściach – wersja na mezzosopran i fortepian,
– 3 Sonety Leopolda Staffa op. 43 (2007) na baryton i fortepian,
– Gaude Maria Virgo op. 60 (2013) na sopran, mezzosopran, tenor i organy (lub fortepian)
– Przymykam oczy op. 68 (2014) – sł. L. Staff – na tenor i fortepian
– Dico ego opera mea Regi op. 69 (2015) w 3 częściach – wersja na sopran i fortepian
– Felix namque es, sacra Virgo Maria op. 71 (2015) na sopran i fortepian
– Jak groźnie, jak surowo przemawiasz do mnie, Panie op. 72 (2015) – sł. L. Staff –
na tenor (sopran) i fortepian
– Gaudeamus omnes in Domino – wersja na sopran i fortepian op. 77a (2016),
– Trzy pieśni do słów Leopolda Staffa – Pójdziemy razem…, Upojenie, Sen o morzu –
na tenor i fortepian op. 86 (2018),
– Ad Te levavi animam meam – wersja na sopran i fortepian op. 91 a (2019)
– Prope est Dominus omnibus… – wersja na sopran i fortepian op. 93 a (2019)
– Diffusa est gratia in labiis Tuis – wersja na sopran i fortepian op. 94 a (2019)
– Ave Maria – wersja na sopran i fortepian op. 97 a (2020)
– Trzy pieśni do słów Leopolda Staffa – Choć ptaka szczęścia…, Adoracja, Pomiędzy nami… –
na tenor (sopran) i fortepian op. 98 (2020),
– Trzy pieśni do słów Leopolda Staffa – Słońce!, Dawnym śladem, Modlitwa –
na głos i fortepian op. 107 (2021)
– Magnificat – na sopran i fortepian (lub organy) op. 111 (2021)
– Trzy pieśni do słów Adama Asnyka – Tęsknota, Idź dalej, Miłość jak słońce –
na głos i fortepian op. 116 (2022),
– Ostatni z mego pokolenia op. 117 (2022) do słów Leopolda Staffa – na tenor i fortepian,
– Tak mówi Mądrość Boża op. 120 (2022) na sopran i fortepian (lub organy)
– Dwie pieśni sakralne – Diffusa est gratia op. 94b, Gaudeamus omnes op.77b – wersja na sopran i gitarę (2023)

opracowania:
– kolędy: 11 – na chór i orkiestrę; 5 – na sopran i orkiestrę ;
7 – na chór 2-gł., 2 flety, 2 akordeony, fortepian, 2 skrzypiec i wiolonczelę; 5 – na 4 ręce ;
3 – na sopran, skrzypce, flet i fortepian , 4 – na chór 4-gł. (1997 – 2005),
– pieśni M.Karłowicz Na śniegu, S.Moniuszko Złota rybka
na sopran i ork. kameralną (2002),
– Ave Maria Bacha – Gounoda, Donizettiego, Saint-Saensa, Schuberta
na sopran i ork. smyczkową (2004),
– A.L.Webber Memory, G.Gershwin Somebody loves me – na głos i orkiestrę (2004),
– pieśni F.Chopina na głos i ork. smyczkową oraz na chór (2010),
– A.L.Webber Pie Jesu – oprac. na S, mezzo, klarnet i ork. smyczkową (2019)
– utwory pedagogiczne na różne składy kameralne

inne:
– kadencje do koncertów W.A.Mozarta: KV467 (1994) i KV 207 (1996),
– sygnały festiwalu „FORTE-PIANO” i festiwalu im. Adama z Wągrowca ( na fortepian ),
– przykłady do nauki kontrapunktu (op.47) – wybrane gatunki, kanony i fugi (1994-6, 2003-7),
– zebranie i opracowanie wyboru modalnych pieśni kościelnych (2004-5)
– fanfara Instytutu Prymasa Józefa Glempa w Inowrocławiu (2012)
– hejnał Kruszwicy (2015)
– pieśni religijne: ku czci bł. Józefa Cebuli (1999), św. Królowej Jadwigi (2000), bł. Władysława Demskiego (2018)

slot 88